என் எண்ணங்கள்

உன்னை நினைக்காத இரவும் உன்னோடு பழகாத பகலும் இனி இல்லை என் வாழ்வில் ஒவ்வொரு சொல்லிலும்  ஒவ்வொரு செயலிலும்  ஒவ்வொரு அசைவிலும்  நீ இருக்கிறாய் பெண்ணே காதல் என்னுள் இவ்வளவு  வியாபித்து என்னை இப்படியாக்கும்  என அறிந்து இருக்கவில்லை  விழி மூடினால் நீ  விழித்தால் நீ  நினைத்தால் நீ நடந்தால் நீ எங்கும் எதிலும் உன் நினைப்பு மரணத்தை விட கொடியது நீ மட்டும் என்னுடன் இல்லை என்றால் 

புற்களில் தோன்றும் பனித்துளி  பகலவனை கண்ட உடன்  தற்கொலை செய்துகொள்ளும் விழியோரம் நனைக்கும் கண்ணீர்த்துளி  கவலையின் உச்சத்தை தொட்ட உடன்  தற்கொலை செய்துகொள்ளும்

அழகான அந்தி பொழுது  அதை மிஞ்சும்  என்னவளின் அழகை  நான் மட்டும் ரசிக்க  அவளின் விழிகளோ என் ரசிப்பை கண்டு  நாணத்தோடு சிரித்தது  அன்று கொண்ட கனவு  இன்று நிஜத்தில் என் எதிரே நீ உன் எதிரே நான்  தினம் கதைக்க  எதுவும் இல்லை தோணும்   உன்னை காணும் வரை வார்த்தை கடல் போல்  வந்து விழும்  உன்னை கண்ட பின் நீ சொலும் ஒவ்வொரு  சொல்லையும் ரசித்த நான்  உன்னோடு வாழபோகும் அந்த  அழகான வாழ்கையை தினமும்  உயிரோட்டமாய் பார்கிறேன்  என் விழிகளில்   

பழகிய உள்ளம்  உரிமையோடு பழகாதபோது என்னாலான உன் மீதான  காயம் மாறாதபோது நடந்ததை நினைத்து  நிஜத்தை மறந்தபோது  உள்ளத்து ரணங்களை  வெளிசிரிப்புக்காக மறைக்கும்போ து  முகத்தை முகமூடியில்  தொலைத்து நடிப்பதையே  விரும்பும் உள்ளம்