காவலன்

காதோரும் மெல்லிசை
கழுத்து வரை கம்பளம்
கூந்தலுக்கிடையே விரலை
நீட்டும்  காற்றுடன்
தொடங்கும் உன் பயணத்தில்
பேருந்து மெல்லென தாலாட்ட
உன் விழிகள் இமைக்குள் ஒழிந்திட
பகலவன் உன் முகம் கண்டு
சிரிக்கும் வரை இரவு
உனக்கு காவலனாக இருக்கட்டும்